loading...

تارنمای ادبی قلم طلایی1 - امیر نمازی

عامی‌نویس2 : دو لُپّی یا دو لُپّه برای دومین عامی‌نویس، یکی از واژگان شیرین و خوش کاربرد را انتخاب کرده‌ام؛ قرار است با « دو لُپّی » خوردن آشنا شویم. تا به حال ...

بازدید : 1378
چهارشنبه 6 خرداد 1399 زمان : 13:23
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

تارنمای ادبی قلم طلایی1 - امیر نمازی

تارنمای ادبی قلم طلایی1 - امیر نمازی

عامی‌نویس2 : دو لُپّی یا دو لُپّه

برای دومین عامی‌نویس، یکی از واژگان شیرین و خوش کاربرد را انتخاب کرده‌ام؛ قرار است با « دو لُپّی » خوردن آشنا شویم. تا به حال چندبار غذایی خوش رنگ و بو را دو لُپّی و با ولع خورده‌اید؟ با این مقدمه ٔ مفید، به سراغِ اصل قضیه می‌رویم...

دو لُپّی، یکی از همان شاه کلماتی است که به همه شخصیت و سلیقه‌ای می‌آید؛ می‌توان برای پیر و جوان، لاغر و چاق و هر زن و مردی به کار برد! به نظر شما این اصطلاح عامیانه و پرکاربرد، چه معنایی دارد و کجا استفاده می‌شود؟

« دو لُپّی » یا « دو لُپّه » زمانی به کار می‌رود که فردی، با ولع و حرص، مشغول خوردن غذا یا چیزی باشد و هر دو لُپّ او، پر و در حال جنبش باشد!

در این گونه مواقع، صدای مچ مچِ جویده شدن هم می‌آید و روی اعصاب نزدیکان راه می‌رود!! تا به حال چندبار دو لُپّی غذا خورده اید؟!

این اصطلاح عامی، بین دو نفری به کار می‌رود که باهم قرابت و آشناییتی قبلی داشته باشند؛ پس در داستان یا حتی ارتباطات معمول، مراقب این پرتگاه باشید و برای هرکسی به کارش نبرید!

همانطوری که به ساختمانش نگاه می‌کنید، بین « دو » و « لُپّی/لُپّه»، فاصله‌ای مشخص و استاندارد وجود دارد. علتش هم کاملآ مشخص است، باید یک مکث نامرئی و فاصله‌ای باشد تا بهتر ادا شود؛ پس هیچ‌گاه آن را سرهم و بدون فاصله ننویسید تا از ارزش و حسِ بکری که دارد، چیزی کم و کسر نشود.

نکته ٔ دیگری که در این باره وجود دارد و اغلب مغفول می‌ماند، علامت تشدید است؛ همانطور که می‌بینید روی حرف « پ » میانی، تشدید داریم تا با تأکید و حالتی بهتر ادا شود، پس حتماً این تشدید و حرف ضمه را فراموش نکنید تا اشتباه خوانده و ادا نشود!

دو نکته پایانیِ این کلمه جذاب این است که کنایه‌ای ریز در دلِ خود دارد و دَم از حریصانه و عجولانه خوردن می‌زند و فقط هم برای غذا و خوردنی استفاده می‌شود.

از این کلمه، می‌توان در بخش روایی و دیالوگ استفاده کرد؛ اگر می‌خواهید تأثیر اصلی و اصیل این کلمه را ببینید، آن را بیشتر در بخش روایی و کلامِ راوی استفاده کنید؛ چرا که با این کار، شخصیت مدنظر بهتر و بیشتر معرفی می‌شود و می‌توان او را فردی عجول، با حرص و ولع و تا حد زیادی پرخور دانست؛ حتماً در داستان‌های آینده ٔ ‌تان از این کلمه و مفهوم استفاده کنید.

به چند مثال زیر دقت کنید:

« آن‌چنان با ولع می‌خورد که دو لُپَّش همزمان باهم می‌جنبید! »

« چلو قیمه را از دست مادر قاپید و دیوانه‌وار بر روی آن افتاد و دو دستی و دو لُپّی مشغولِ بلعیدنش شد. »

« دو لُپّی می‌خوری و بازهم سیرمونی نداری...!! »

مطلب را خواندید؟ حالا شما هم برای مثالی بزنید تا این واژه خوش رنگ و لعاب، بیشتر و بهتر در ذهن‌تان باقی بماند...



برچسب ها
نظرات این مطلب

تعداد صفحات : 1

آمار سایت
  • کل مطالب : 18
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 8
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 10
  • بازدید کننده امروز : 11
  • باردید دیروز : 2
  • بازدید کننده دیروز : 3
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 35
  • بازدید ماه : 1332
  • بازدید سال : 3396
  • بازدید کلی : 71926
  • کدهای اختصاصی